كمك كردن

نقش شما بعنوان يك كمك كننده ، اين نيست كه براي كسي كه ميخواهد كمكش كنيد كاري انجام دهيد و يا چيزي به او بدهيد . بلكه مطلب اين است كه شما خودتان چيزي باشيد ، كار شما اين نيست كه به او چيزي ياد بدهيد و رفتار او را عوض كنيد ، بلكه اين است كه خودتان چيزي ياد بگيريد و واكنش هاي خودتان را تغئير دهيد . وقتي كه شما نكات منفي خود را به نكات مثبت تبديل كنيد وقتي كه ترس جاي خود را به ايمان بدهد ، وقتي كه بديده تحقير نگريستن ِ او تبديل به احترام به استعدادهاي نهفته اش شود . وقتي كه بتوانيم به جاي اين كه قيد او را بزنيم با عشق رهايش كنيم . وقتي كه ديگر سعي نكنيم او را به قالب و شكلي كه خود ميخواهيم در آوريم و يا اين انتظار را از او داشته باشيم كه از استاندارد شما بالاتر يا پائين تر نرود ، وقتي كه بتوانيد به او فرصت پيدا كردن خود را بدهيد ، وقتي كه به او اجازه دهيد تا به بهتريني كه در اعماق وجودش نهفته است ، بدون در نظر گرفتن اين كه اين بهترين چيست ، دست يابي پيدا كند . وقتي كه سلطه گري به تشويق ، وحشت و هراس به آرامش ، و اميد واهي خودخواهانه ، به اميد واقعي خدا خواهانه تبديل شود . وقتي كه جاي عصيان ، نوميدي ، با انرژي تحوّل دروني عوض شود . وقتي كه فشار آوردن ، به راهنمائي كردن تبديل گردد ، و وقتي كه به جاي توجيه اعمالمان بتوانيم خودمان را درك كنيم ، وقتي است كه مي توانيم در دنياي اطراف خود و تمام كساني كه در زندگي ما هستند ، نيز تأثير بگذاريم . ما اوّل بايد خودمان را تغئير دهيم .

***

( حقّ به جانبي ، جلوي چاره جوئي را مي گيرد .)

هر چه ما بيشتر دلمان به حال خودمان بسوزد و بيشتر در حقّ به جانبي غوطه ور گرديم ، بهمان نسبت بيشتر حلّ مشكل خود را منوط به تغئيري كه دنيا و يا ديگران بايد بكنند مي دانيم ، نه تغئيري كه خودمان بايد بكنيم . بدين ترتيب است كه كار ما به بن بست كشيده ميشود .

***

جمعه 10 تیر 1390 - 12:56:22 PM